Η λίμνη Παμβώτιδα έχει ταυτίσει το όνομά της με τα Ιωάννινα αποτελώντας το σήμα κατατεθέν της πόλης. Λίγοι, όμως, γνωρίζουν ότι γύρω από τα Γιάννενα, η λίμνη Παμβώτιδα κρύβει διαδρομές με απίστευτη θέα και συναρπαστικά αξιοθέατα.
Πρώτος σταθμός στην περιήγησή σας γύρω από την λίμνη Παμβώτιδα είναι η Καστρίτσα.
Ένα χωριό στην νοτιοανατολική όχθη της λίμνης που έχει συνδεθεί με σημαντικά κεφάλαια της ιστορίας του λεκανοπεδίου των Ιωαννίνων από τα Παλαιολιθική εποχή μέχρι τον 20ο αιώνα.
Η περιήγηση σας σ’ αυτή την γωνιά της λίμνης θα στραφεί γύρω από τον λόφο της Καστρίτσας, στους πρόποδες του οποίου έχει βρεθεί σπήλαιο που χρονολογείται από το 22.000 π.Χ.
Η εξερεύνηση του σπηλαίου ξεκίνησε την δεκαετία του 1960, όταν ο Έλληνας αρχαιολόγος, Σωτήρης Δάκαρης, με την βοήθεια του Άγγλου Έρικ Χινγκς έφεραν στο φως ευρήματα που πιστοποιούσαν την ανθρώπινη παρουσία στην περιοχή ήδη από την Παλαιολιθική εποχή. Η έρευνα δεν σταμάτησε μόνο εκεί.
Η τυχαία ανακάλυψη οδήγησε σε μία ακόμα ανακάλυψη. Οι αρχαιολόγοι ξεκίνησαν να ερευνούν και την κορυφή του λόφου της Καστρίτσας φέρνοντας στο φως τα ερείπια μιας χαμένης αρχαίας πόλης.
Η αρχαία πόλη Τέκμον -άγνωστη για αιώνες στους αρχαιολόγους- κατοικούνταν για αιώνες από τους Μολοσσούς και αποτέλεσε σημαντικό εμπορικό κέντρο στην ευρύτερη περιοχή.
Για άγνωστο μέχρι σήμερα λόγο, η αρχαία πόλη ερημώθηκε κατά την βυζαντινή εποχή και έσβησε οριστικά μέχρι να έλθει ξανά στο φως εκατοντάδες χρόνια αργότερα. Οι ανασκαφές ολοκληρώθηκαν πριν από περίπου μία δεκαετία, ενώ ο αρχαιολογικός χώρος άνοιξε για το κοινό σχετικά πρόσφατα.
Λίγο πριν φύγετε από την Καστρίτσα, μην παραλείψετε να επισκεφθείτε το μοναστήρι του Αγίου Ιωάννου.
Χτισμένο κάπου μεταξύ 11ου και 12ου αιώνα, το μοναστήρι είναι αφιερωμένο στην σύλληψη του Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου. Κατά την Τουρκοκρατία, η μονή απέκτησε τεράστια περιουσία, η οποία απαλλοτριώθηκε από το ελληνικό κράτος μετά τους Βαλκανικούς Πολέμους. Η μονή έχει λειτουργήσει και ως ορφανοτροφείο, ενώ ξεχωρίζει για την μοναδική αρχιτεκτονική και τα σπάνια κειμήλιά της.
Ωστόσο, στις αρχές της δεκαετίας του 1930, μία αιματηρή δολοφονία -ανεξιχνίαστη μέχρι σήμερα- στιγμάτισε την ιστορία της μονής. Οι δύο μοναχοί που διαβιούσαν τότε στην μονή δεν είχαν εμφανιστεί για μέρες και κανένας δεν ήξερε τι είχε συμβεί.
Κάποια στιγμή, συγγενείς των μοναχών αποφάσισαν να μπουν στο μοναστήρι και αυτό που αντίκρισαν ξεπερνούσε κάθε λογική.
Οι δύο μοναχοί βρέθηκαν άγρια δολοφονημένοι, ενώ ιστορικά κειμήλια της μονής είχαν κάνει φτερά.
Οι εφημερίδες της εποχής έκαναν λόγο για επιδρομή ληστών, αλλά η βίαιη δολοφονία των μοναχών άφηνε πολλά περιθώρια για σενάρια και εικασίες.
Οι δράστες της στυγερής δολοφονίας δεν βρέθηκαν ποτέ. Ούτε και τα κειμήλια.
Μετά από αυτό το «σοκ» η μονή ερημώθηκε μέχρι την δεκαετία του ‘70, ενώ έκτοτε αναστηλώθηκε και επαναλειτουργεί μέχρι σήμερα ως γυναικείο μοναστήρι.
Ντουραχάνη - Όταν ο θρύλος γίνεται ιστορία
Αφού απολαύσετε την θέα προς την λίμνη και τα Ιωάννινα, κατεβαίνετε τον λόφο της Καστρίτσας και συνεχίζετε την περιήγηση σας προς τους πρόποδες του επιβλητικού Μητσικελίου.
Το τοπίο σ’ αυτή την γωνία της λίμνης δεν έχει καμία σχέση με το αστικό τοπίο που αφήσατε πίσω σας.
Αρκετά χωράφια, μικροί λοφίσκοι, επαρχιακοί δρόμοι και διάσπαρτες καλαμιές συνθέτουν ένα μάλλον βουκολικό τοπίο που έρχεται σε αντίθεση με την τσιμεντένια επέλαση του γκρι που αχνοφαίνεται στην αντίπερα όχθη της λίμνης.
Οδηγώντας σε αυτή την σχεδόν έρημη γωνιά της λίμνης, φτάνετε στην επόμενη στάση της διαδρομής: το μοναστήρι της Παναγίας Ντουραχάνης.
Πρόκειται για ένα από τα γνωστότερα μοναστήρια, όχι μόνο στην Ήπειρο, αλλά και στην Ελλάδα. Όπως στα περισσότερα μοναστήρια της περιοχής, έτσι κι εδώ η ιστορία της μονής περιβάλλεται από έναν θρύλο.
Σύμφωνα με την παράδοση, ένα παγωμένο βράδυ του χειμώνα του 1434, ο μπέης της Ρούμελης, Ντουραχάν Πασάς, θεωρώντας λανθασμένα την παγωμένη λίμνη για χιονισμένο κάμπο, διέσχισε ατάραχος την παγωμένη επιφάνεια της λίμνης με προορισμό το Αργυρόκαστρο.
Όταν, όμως, ξημέρωσε και κατάλαβε ότι διέσχισε μία παγωμένη λίμνη, χωρίς να σπάσει ο πάγος και να χαθεί ο στρατός του, πίστεψε πως είχε την ευλογία της Παναγίας και και ανέγειρε ένα μοναστήρι προς τιμήν Της.
Αν και ο θρύλος έχει γίνει ιστορία, η αλήθεια είναι πως δεν υπάρχουν επαρκείς πληροφορίες για το παρελθόν της μονής. Ένα είναι σίγουρο πάντως. Η μονή καταστράφηκε και λεηλατήθηκε πολλές φορές στην ιστορία της μέχρι το 1974. Τότε, ξεκίνησε ένα νέο κεφάλαιο στην ιστορία της.
Το μέχρι τότε εγκαταλελειμμένο μοναστήρι παραχωρήθηκε στον νέο μοναχό Αθανάσιο, ο οποίος με το φιλανθρωπικό του έργο κατάφερε να αναδείξει την μονή σε φάρο ελπίδας για πολλά παιδιά ιδρύοντας οικοτροφείο, σχολείο, ξενώνα και βιβλιοθήκη. Σήμερα, η μονή είναι γνωστή για το φιλανθρωπικό της έργο και χαίρει τεράστιας εκτίμησης στην τοπική κοινωνία, ενώ είναι πόλος έλξης αρκετών επισκεπτών.
Όση ώρα περιηγείστε στο εσωτερικό της μονής, μπορείτε να θαυμάσετε το παλιό καθολικό με τα τάματα και την εικόνα της Παναγίας, ενώ μην χάσετε την ευκαιρία να απολαύσετε την μαγευτική θέα προς την πόλη των Ιωαννίνων. Αν είστε τυχεροί και πετύχετε μέρα με λιακάδα, η θέα πραγματικά θα σας μαγέψει.
Απολιθώματα και σταλαγμίτες στο σπήλαιο Περάματος
Αφήνοντας πίσω σας την μονή, οδηγείτε παράλληλα με την λίμνη και κατευθύνεστε βορειότερα προς την Αμφιθέα και το Πέραμα.
Κατά την διάρκεια της διαδρομής, περνάτε σχεδόν ξυστά από το νησάκι της λίμνης και, αν οδηγείτε σε ώρα αιχμής, μπορεί να πετύχετε την στιγμή ανεφοδιασμού του νησιού, μιας και από αυτό το σημείο, το νησάκι βρίσκεται σε απόσταση αναπνοής από την στεριά. Αν πάλι θέλετε να πάρετε μία ανάσα, μπορείτε να σταματήσετε για ένα γρήγορο καφεδάκι στην Αμφιθέα.
Οδηγώντας βορειότερα, κατευθύνεστε προς το σπήλαιο του Περάματος.
Μόλις 4 χιλιόμετρα από τα Ιωάννινα, το σπήλαιο ανακαλύφθηκε τυχαία το 1940, όταν οι κάτοικοι της περιοχής έβρισκαν καταφύγιο από τους αεροπορικούς βομβαρδισμούς.
Από τότε και μετά από συνεχείς έρευνες διαπιστώθηκε ότι το σπήλαιο αποτελούσε κοίτη ενός αρχαίου ποταμού, ενώ απαριθμεί 19 διαφορετικά είδη σταλακτιτών και σταλαγμιτών.
Αντίστοιχα, απολιθώματα της λεγόμενης αρκούδας της σπηλιάς βρέθηκαν για πρώτη φορά στην Ελλάδα στο σπήλαιο του Περάματος.
Τα εντυπωσιακά διαμερίσματα του σπηλαίου σίγουρα θα σας συναρπάσουν, ενώ μην ξεχάσετε να ρωτήσετε και για το «Άγνωστο Σπήλαιο», το τμήμα του σπηλαίου που δεν είναι ανοιχτό στους επισκέπτες. Βγαίνοντας από το σπήλαιο του Περάματος, συνεχίζετε το ταξίδι σας προς το κέντρο των Ιωαννίνων και την αστικοποιημένη πλευρά της λίμνης.
Η Καστροπολιτεία και ο Μώλος σας περιμένουν. Κάπου εδώ, όμως, η περιήγηση σας σιγά σιγά γύρω από την λίμνη Παμβώτιδα φτάνει στο τέλος της. Αν, όμως, δεν χορτάσατε την θέα του υδάτινου τοπίου, μπορείτε να απολαύσετε ένα ζεστό καφεδάκι στα καφέ της πλατείας Μαβίλη.
ΠΗΓΗ. travel
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου