ΦωτοΤαξίδι: Ιος - Το νησί με τις 365, σφηνωμένες στους βράχους, εκκλησίες και τα περίφημα πανηγύρια του καλοκαιριού

Μπορεί για τους Ελληνες, που γνωρίζουν καλά την παράδοση του τόπου και έχουν επισκεφθεί τις Κυκλάδες, να μην προκαλεί εντύπωση το γεγονός ότι στα νησιά υπάρχουν διάσπαρτες εκατοντάδες εκκλησίες, ωστόσο, τα ασβεστωμένα εκκλησάκια που υπάρχουν, είτε σφηνωμένα μέσα στα σοκάκια (σχεδόν σε κάθε γωνία), ή στέκουν μόνα τους και ξεχωρίζουν στα περίχωρα, προκαλούν την εντύπωση και την περιέργεια των ξένων τουριστών.

Κάποιες φορές στέκονται και η αφορμή για τη συγραφή ενός άρθρου για κάποιο από τα νησιά αυτά. Κάπως έτσι συνέβη και με τον τον αρθρογράφο της Huffington Post και την Ίο.

«Στην Ίο υπάρχουν 365 εκκλησίες και παρεκκλήσια, μια για κάθε μέρα του χρόνου. Μπορεί και περισσότερες» τονίζει ο αρθρογράφος του αμερικανικού ιστοτόπου σημειώνοντας ότι αν σε κάποιον αρέσουν οι ελληνικές ορθόδοξες εκκλησίες δεν υπάρχει καλύτερος προορισμός από το κυκλαδίτικο αυτό νησί.

Ο αρθρογράφος τονίζει ότι ο αριθμός των εκκλησιών δικαιολογείται όχι από το πλήθος των κατοίκων του νησιού, που δεν ξεπερνούν τους 2.000, αλλά από το γεγονός ότι στην Ιο οι παραδόσεις διαδραματίζουν ακόμη σημαντικό ρόλο.

Και μπορεί στις περισσότερες από τις 2.000 αυτές εκκλησίες να μην γίνονται τακτικά λειτουργίες, ωστόσο οι κάτοικοι του νησιού φροντίζουν προσωπικά να τις διατηρούν καθαρές, να τις ασβεστώνουν, να περιποιούνται και να ποτίζουν τα λουλούδια που υπάρχουν στον περίβολό τους.

Ολες οι εκκλησίες στην Ιο είναι ίδιες, προσθέτει ο συντάκτης της Huffington Post. «Ορθογώνιες με ένα θόλο στην κορυφή, και ασβεστωμένους τοίχους.
Εσωτερικά είναι λιτές, με λίγες ξύλινες καρέκλες, μερικές εικόνες και φυσικά κεριά» και προσθέτει ότι πολλές από αυτές είναι στενά συνδεδεμένες με τα μοναστήρια που υπήρχαν κάποτε στο νησί.

Πλέον, όλα έχουν εγκαταλειφθεί και ανοίγουν μόνο σε μεγάλες γιορτές όπως το Πάσχα, στις 24 Ιουνίου όπου γιορτάζει στο νησί ο Αγιος Ιωάννης και τον Δεκαπενταύγουστο.
Τότε που στήνονται τα μεγάλα πανηγύρια στους περιβόλους τους, που οι κάτοικοι του νησιού φτιάχνουν και μοιράζουν δωρεάν φαγητό σε όλους και στήνονται μεγάλα νησιώτικα γλέντια.